Yazar: admin

Piet Van Der Werf Makalesi

Bu mülakat Heinz Kaupschafer ile Pit Van Der Werf arasında Werf in genç kuşlar dünya rekorunu 20.01 ile kırmasından sonra gerçekleştirilmiştir. ( 0101 / 0108 / 0109 2002 ) künye numaraları ile yarışan kuşlar NVC nin düzenlediği 6. Temmuz 2002 tarihli yarışında bu sonucu elde etmişlerdir.

S1-Böyle bir başarıdan sonra neler hissettin?

C1- : Nasıl bir his olduğunu doğrusu tarif etmek anlatmak oldukça zor genç kuşlarda dünya rekorunu geliştirdikten sonra bunu anlatabilmek doğru kelimeler ile oldukça güç bu sadece hayal ve cesaret işidir diyebilirim. Ben ve George de Vries 2000 yılında İrlanda’yı ziyaretimiz esnasında dünya çapında güvercinlerin bizim kümeslerimizde de yer alma işini hallettik. Hugh Coulter ve Harry Shannon un farklı uçuş eğitimlerini gördük aynı kalitedeki kuşlar şimdi bizim kümeslerde. George ve ben bu konu hakkında uzun sohbetler ettik. İrlanda da hayvanları idare etmenin bir sanat olduğunu ve onlarla nasıl yakınlaşabiliriz gibi birçok şeyi öğrendik. Bazı şeyler kendiliğinden olmuyor sonuç aşikar Tippler sporunda hayvanlarla kontağınızın fazla olması lazım bu iş kafayı çalıştırma ve gözlem işi her zaman yapmış olduğunuz hatalardan ders çıkarmaya çalışın. Tabi ki ben çok mutluyum oldukça mesafe kat ettim güvercinler konusunda. Tabi bir maç günü boyunca hava özellikle hava çok önemlidir akşamki hava sizi sınırlayabilir de.

S2-Hakkınızda biraz detay verin lütfen. Oosterbierum Hollanda’nın neresindedir? Hala hazırda burada mı yaşıyorsunuz ne kadar süredir burada yaşıyorsunuz? Kaç yaşındasınız kendinizi bize biraz anlatınız?

C2-Oosterbierum Hollanda da Friesland ilinin içinde Wadden denizine yakınlarda Harlingen e 11 km mesafede ve Franeker e 7 km uzakta.1938 yılında Heeg de doğmuşum burası da Friesland ilinin içinde. Friesland ın kendi dili vardır ve büyük bir geçmişe sahiptir.Önceki zamanlarda Hollandanın büyük bir parçası ve hatta Belçika Friesland ın bir parçasıydı ayrıca arazi daha kuzey doğu tarafa doğru uzar giderdi keza Almanya nın bir parçası da doğu Frieslan a aitti ve Danimarka Fries İmparatorluğuna aitti.14 yaşındayken fırıncıydım. Askere gidip geldikten sonra Uosterbierum a geldim ve 1958 yılında tekrar fırında çalışmaya başladım. Keza karımla orada tanıştım. Karım deniz kenarında bir balıkçı köyünde büyümüştü ve babası profesyonel balıkçı idi. Karım daha sonra hemşire oldu ve uzun yıllar hemşire olarak Arnhem ve Leeuwarden de çalıştı.1964 yılının içinde karımla evlendik 4 oğlum ve 5 torunum var şimdi.VUT ayarlamasından faydalanabildim.(Emeklilik hakkını resmi olarak yakalamadan birkaç yıl evvel düzenlemeden faydalanarak emekliliğe hak kazanılması) şimdi emekliliğin tadını çıkartıyorum.Güvercin sporu ile işlerim çok yoğun olmasına rağmen hep ilgilendim ve peşinden koştum durdum.Şimdi emekliyim ve zamanımın çoğunu bu muhteşem hobby ile harcayabilirim ki benim sonuçlarımda bunun bir geri dönüşü olacak.

S3-Biraz kümesin hakkında konuşalım! Kaç bölüm var orada Pozisyonu nedir ışık nerededir?Kaç damızlığın var ve bu yıl kaç genç yıldız aldın uçurmak için?

C3-Benim kümes 9 metre uzunluğunda ve 2 metre genişliğinde ve 5 bölüme ayrılmıştır.Kümes beniim arka bahçede.Kafes kuzeye bakıyor ideal olduğunu söyleyemem ancak başka seçeneğim yoktu.Bir bölmede ben yemleri saklıyorum keza 16 bağımsız kutuda benim uçucular bulunur diğer bölmede dropperlarım var diğer 2 bölmede benim damızlıklar bulunur 8 çift damızlık için üretim yuvam var.Gördüğünüz gibi çok yerim yok ancak sıkı seçicilik her zaman boş alanlardan en yararlı şekilde faydalanmak adına yararlı olmuştur bu da benim şansım olmuştur muhtemelen.Akılda kalması açısından siyah Çin martı sı soyağacı nı geliştirdim benim Tippler ler için.Bunlar benim Fries atlarım yani yarış atları genç yıldızlarının bölmesinin önünde iki damızlık bölmesi var kuşlar burda sürekli bulunabiliyor.Bu yıl 8 çift damızlıktan 40 genç yıldız uçurmak için aldım Çok hayvan gerçekten gerekli değil.Nadiren üremede problem yaşıyorum.Işıklar hakkında birşeyler söylemek gerekirse ilk iki yıl 150 watt lık bir halojen lamba kullandım acil durumlarda gerektiğinde kullanmak için 300 watt lık fazladan bir lamba bulundurdum. Şimdi her ikisini de kullanıyorum. Bu lambalar evimin karşısında duvara asılıdır.

S4-Kuşlar uçtuğunda kaç haftalıktı? Genç yıldızlar akraba mıydılar birbirleriyle ve cinsiyetlerini biliyor musun?

C4-Rekor kıran 3 kuşum mart ın başlarında yumurtadan çıktığına göre rekor uçuşu sırasında 16-17 haftalıklardı. Sanırım 2 erkek 1 dişi. İki tanesi aynı yuvadan 3. sü yeğenleri bu yüzden hepsi birbirleri ile akrabalar.

S5-Tabiki bu uçuşu yapabilmen için lamba ile eğitmiş olman lazım. Bunu nasıl yaptın ve lamba ile eğitime ne zaman başladın?

C5-5 Tippler i birlikte eğittim. Büyük gurupları uçurmaktan hoşlanmıyorum contro etmek zorlaşıyor geniş guruplar da. Tabii ki eğitirken lamba kullanıyorum. Özellikle fırında çalışırken işimin yoğunluğu nedeniyle fazla vaktim olmuyordu sık sık çok geç eve dönüyordum yaşlı kuşlar için tabii ki lamba kullanıyordum ancak gençlerde benim önceliğim lamba değildi.Son ekibimle her şey çok iyi başladı ve öyle gitti.Uçuştan önce son üç hafta ışıkla eğitim aldılar.Fakat şunu özellikle not edin benim takım beni mükemmel dinledi ve onlarla iyi kontak kurdum.Bütün güvercinler hatasız uçtu ve rekor uçuşunu gerçekleştirdiler.

S6-Güvercinleri ayrı box lardamı tutuyorsun yoksa takım hep birlikte bir box tamı?

C6- 3 . Sorunuzda cevabımı vermiştim Kuşları ayrı ayrı koyabileceğim box larım var her güvercin kendine ait box ta kalıyor ve yemini suyunu ve dışkısını rahatlıkla kontrol edebiliyorum. Oldukça sakin ve sessiz bir ortam herhangi bir şeyden korkmaları söz konusu olmuyor.

S7- Eğitim nasıl gerçekleşiyor? Haftada ne sıklıkla uçuruyorsun inişte sorun olursa nasıl besliyorsunuz?

C7-Nisan ayının ortalarında güvercinler alıştıktan sonra haftada 2 kez yaklaşık 8-12 saat arası takımı denedim kusursuz uçurup geri alabilmek için ışık eğitimini bilerek erken safhada uygulamıyorum öncelik kusursuz uçmaları ve kümese hatasız inmeleridir bu çok daha önemlidir hatasız kümese inmeleri ne zaman patron onları çağırıyor geri gelmeleri gerekir bu aşamada dropper leri kullanırım.Bu eğitim döneminde arınma karışımı yemi kullanıyorum.Her uçuş sonrası süreçte kısa gagalılar için kullanılan yem ve damızlık karışımı yarı yarıya veriyorum.Genç kuşların beslenmesi ile yaşlıların beslenmesi farklı olur. Gençlere her zaman arınma karışımını veremezsiniz.

S8-Hastalıklar için herhangi bir önlem alıyormusunuz?

C8-Yarışmadan üç gün önce trimonex tablet veriyorum.Bunu Klaus firmasından sipariş edebilirsiniz.

S9-Son gece eğitim uçuşunda ne kadar uçtular ve herhangi bir sorunla karşılaştınmı?

C9-Son üç hafta 5 genç yıldızı tabii ki lamba ile eğittim.Son hafta bir gün eğitim bir gün istirahat saat 15 ten 23 e kadar uçtular keza bazen 24 ten sonraya kaldıkları da oldu fakat asla risk almadım bu nedenle büyük problem yaşamadım.

S10-Ne zaman ve ne kadar süreyle uçurdun son antrenmanda kuşları?

C10-Benim son antrenman Temmuzun ilk pazartesiydi 15.00 dan 323.15 e kadar uçurdum hava gitgide karardı ve ardından kuvvetli bir sağanak yağmur oldu.

S11-Yarıştan önce son hafta ne tür bir beslenme uyguluyorsunuz ve yarıştan önce son gece yem ve suyu ne zaman veriyorsunuz?

C11-Pazartesinden Perşembe akşamına kadar ½ uçuş yemi ½ damızlık yemi veriyorum.Cuma akşamı kanarya yemi ve temiz su

S12-Rekor gecesi uçuşunu biraz tarif edebilir misiniz. Muhtemelen o günün farklı evreleri hakkında biraz daha ayrıntı verebilir misiniz?

C12: Super maç raporuma eklemiştim

S13-Bu üç güvercinle ilgili gelecekteki planınız nedir?

C13-Bu üç güvercini uçuştan sonra zaman kaybetmeden istirahate aldım. Uçuştan sonraki gün uçan kuşlar birçok tüyünü kaybettiler ve tüy dökme dönemine girdiler. Bu bize gösteriyor ki ne kadar büyük bir çaba sarf ettiklerini ve bu sonucun genç yıldızlara neye mal olduğunu.Onlar gelecek sezona kadar istirahat etmeyi hak ettiler.Muhtemelen gelecek yıl ya uçuş takımımda yada damızlıklarımın arasında yer alacaklar.Gelecek bahara bunu göreceğiz. Umarım katkılarımı tatmin edici bulmuşsunuzdur.

Saygılarımızla, PF van der Werf, Oosterbierum (Hollanda)

Genç kuşların ilk uçuş raporu, Oosterbierum da Temmuzun 6 sında 2002 yılında tutuldu.

Start 4.30 da verildi ilk anlarda hava oldukça karanlık ve biraz yağmur vardı Birkaç saat sonra takım biraz daha yüksek uçmaya başladı ve yağmur kesildi.Keza ısı yükseldi ve gökyüzü berraktı.Açıkça bu onlar için bir kazançtı. Büyük daireler çizerek köyün üzerinde uçuyorlardı böylece onları kontrol etmek kolaylaştı.O akşam gün uzun sürdü aydınlıkta denizdeki yansımalarda katkıda bulundu.Takım bütün gün çok kuvetli uçtu ve mükemmel bir birliktelik sergiledi.Saat 00.15 te son uçuşlarından daha iyi olduklarını gördüm ve 20 saati tamamlamalarına karar verdim.Risk almadan hiçbir şey olmuyordu ve bu yüzden çok heyacan vericiydi.Takımı aşağı almak için ışığı açıp dropper ları saldığımda hakem saatin 0.31 olduğunu bana söyledi.20 dakika içinde kuşlar box larında idi. Ben bu takımın iyi bir zaman yapacağını biliyordum,Fakat onların dünya rekorunu geliştireceklerini sadece kuvvetle hayal ediyordum.Uçuş süresi 20 saat 1 dakika idi.Ustaları bir çok yönden fazlasıyla memnundu.Sonunda bu üç güvercinin Harry Shannon ve Hugh Coulter formundan İrlanda dan geldiğini söyleyebilirim.1993 yılında George de Vries ve ben, 4 çiftten + iki kayıp erkek ten bu kuşları geliştirdik ve stoğumuza kattık .Maalesef George bu hayattan göçüp gitti .Bu stok bize büyük sonuçlar getirdi ve ayrıca büyük zevk verdi.

Kasım 17, 2015
Türkiye’de güvercin yetiştiriciliği problemleri

Türkiye güvercin yetiştiriciliği konusunda çok zengin genetik kaynakları kapsamasına rağmen, güvercin yetiştiricilerinin birçok konuda noksanlıkları bulunmaktadır. Güvercin yetiştiricileri arasında en büyük eksikliklerden birisi, bilgi noksanlığıdır. Bu yetiştiricilerin büyük çoğunluğu düşük eğitim, kültür ve gelir seviyesine sahiptir. Mevcut bilgi eksikliklerine rağmen, hepsi birer güvercin aşığı olan bu yetiştiricileri büyük çoğunluğu, kendisini bu konuda bir otorite olarak görmektedir. Mevcut üniversitelerde güvercin yetiştiriciliği ile ilgilenen belli başlı bir bilim adamı bulunmamaktadır. Ancak, çocukluğunda güvercin yetiştiren, bu yaştan itibaren güvercin sevgisi taşıyan Prof. Dr. Türker Savaş’ın bazı kişisel çabalarına ve bu konuda hazırlamış olduğu bilimsel eserlere rastlanmaktadır. Öncülüğünü yaptığı Güvercin Yetiştiricileri Birliği vasıtası ile güvercin yetiştiricilerini örgütlemeye çalışmıştır. Ancak bu konuda tek bir kişinin çabaları yetersiz kalmaktadır. Üniversitelerimizde bu konuda çalışacak yeni bilim adamlarına ihtiyaç bulunmaktadır. Güvercin ırklarının bilimsel olarak tanımlanmamış olması başka bir problemdir. Bu ise son derece vahim bir bilgi kirliliğine yol açmaktadır. Herhangi bir ırk söz konusu edildiği zaman, her güvercin yetiştiricisi kendine göre, daha doğrusu kendi güvercinine göre bir ırk tarifi çizmektedir. Kendilerini bu konuda son derece bilgili ve yetkili zanneden bu yetiştiricilerin büyük bir kısmı ise, gelişigüzel bir şekilde, çeşitli ırklar arasında, “Ya tutarsa” mantığı ile melezlemeler yapmaktadırlar. Dış görünüş özelliklerine göre yapılan bu melezlemeler, bazen hobi amaçlı, bazen ise ticari gayelerle gerçekleştirilmektedir. Bizzat güvercin yetiştiricileri tarafından sürekli ve ısrarla gündeme getirilen bir diğer konu ise, güvercin hastalıklarını teşhis edecek veteriner hekimlerin sayısının azlığıdır. Ayrıca, veterinerler hastalığı teşhis etse bile, bu sefer de tedaviyi gerçekleştirecek ilaç bulma konusunda büyük sıkıntılar yaşanmaktadır. Bir şehrin birçok yerinde “….. Güvercini Sevenler Derneği” ya da “……. Güvercini Yetiştiriciler Derneği” gibi levhalar görmek mümkündür. Ancak bu yerler genellikle oyun oynamak ve hoşça vakit geçirmek amaçları için kullanılmaktadır. Bu yerlerin başka bir amacı ise, buralarda zaman zaman güvercin mezatları düzenlemektir. Güvercin yetiştiriciliği konusunda diğer bir problem, güvercin hırsızlığı konusudur. Her ne kadar güvercinler makul fiyatlarla alınıp, satılsa da, zaman zaman bazı açgözlü ve kötü niyetli kişiler tarafından güvercin hırsızlığı olaylarına tesadüf edilmektedir. Buradaki amaç, değerli olduğuna inanılan bir güvercini çalarak, izini kaybettirmek ve bu güvercini sanki kendisi üretmiş ve ıslah etmiş gibi yavrular elde edip satmaktır. Veya sadece yetiştirmek ve “Bu güvercini ben yetiştirdim” demektir.

Güvercin yetiştiriciliği konusunda başka bir problem ise birçok yerli ırkın, gen kaynağının yıldan yıla azalmasıdır. Diğer yandan, bilinçsizce yeni ırklar türetilirken, diğer taraftan yüzyıllarca zaman süren bir yaşam mücadelesi sınavını başarı ile vermilş birçok yerli ırk, gerek ilgisizlik, gerek diğer sebeplerden dolayı yitirilmektedir. Sonuç Ülkemizde genellikle hobi amaçlı güvercin üretim birimleri ve evlerin çatılarında gübreleri için yetiştiricilik dışında ticari bir üretim yoktur. Güvercinler kültür yetiştiriciliği yanında çiftliklerde bir ek iş ve gelir kaynağı olarak yetiştirilebilir (Sarıca ve ark. 2003). Hükümet ve üniversiteler tarafından kapsamlı, uygulanabilir ve ayağı yere basan projeler üretilmeli ve güvercin yetiştiriciliğinin önündeki engeller bir bir yıkılmalıdır.

Kasım 15, 2015
Türkiye’de yetiştirilen toplam olarak 73 güvercin ırkının tanımlanması

Özet Bu derleme çalışması Türkiye’de yetiştirilen toplam olarak 73 güvercin ırkının tanımlanması ve gruplandırılması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Uzun geçmişe sahip Türk tarihi boyunca güvercin daima önemli bir rol oynamıştır. Güvercin ilk olarak haberleşme amacı için kullanılmıştır. Son zamanlarda ise hobi ve yarışma amaçlı yetiştirilmektedir. Günümüzde Türkiye’de güvercin ırkları yönünden çok zengin bir genetik varlık bulunmaktadır. Bazısı farklı uçma stilleri için yetiştirilen çok değişik güvercin ırkları bulunmaktadır. Güvercinler yetiştirilme amaçlarına göre dalıcı, taklacı, makaracı, dönücü, filo uçucusu, yüksek uçucu, posta, süs ve ötücü olmak üzere gruplandırılabilir. Türkiye güvercin yetiştiriciliğinde birkaç problem bulunmaktadır. İlk olarak güvercin yetiştiriciliği konusunda yeterli bilgi ve kaynak bulunmamaktadır. İkinci olarak güvercin sahipleri hastalık veya sağlık koruma tedbirleri konusunda uzmanlaşmış veteriner hekim bulamamaktadır. Ayrıca Türkiye’de güvercin hırsızlığı yaygındır. Bu problemleri önlemek için güvercin yetiştiricileri güvercin kulüpleri veya yetiştirici birlikleri altında örgütlenmeli ve kayıtlı yetiştiricilik yapmalıdırlar. Anahtar kelimeler: Yerli ırk, sınıflandırma, genetik kaynak, sağlık, yetiştirme birliği.

Güvercinlerin Sınıflandırılması Irkların birbirinden ayrılması ile ilgili kriterlerin çok basit farklılıklara dayanması ve yapılan seleksiyon çalışmalarından kısa sürede sonuç alınması nedeniyle 250’nin üzerinde güvercin ırkı sınıflandırılmıştır (Sarıca ve ark. 2003). Güvercinler vücut şekli, büyüklüğü, rengi, kuyruktaki veya kanattaki tüy sayısı, paçalılık, takke, göğüste gül gibi birçok özellik yönünden gruplandırılabilirler. Ancak en kullanışlı sınıflandırma yöntemlerden birisi, kullanım amaçlarına göre sınıflandırmaktır. Kulanım amaçlarına göre güvercinler aşağıdaki gibi sınıflandırılırlar: Dalıcı (Diver): Bu tip güvercinler gökyüzüne yükselir ve bir pırıltı (parıltı) gösterildiği zaman, hemen dalışa geçerler. Aşağıda güvercin sahibinin elinde tuttuğu beyaz renkli bir güvercini, gökyüzündeki güvercine göstermesine halk arasında pırıltı adı verilir. Taklacı (Tumbler): Taklacı güvercinler havada iken öne veya arkaya, peşpeşe belirli sayıda takla atarlar. Taklaların seriliği, sayısı ve atarken yaptıkları diğer hareketlere göre bir güvercinin kalitesi değerlendirilir. Makaracı (Roller): Bu güvercinler takla atmazlar ancak havada bir spiral şekli çizerek, aşağı doğru süzülürler. Dönücü (Spinner): Dönücü güvercinler, makaracı güvercinler gibi havada belirli bir eksen etrafında dönerler ancak yere doğru alçalmazlar. Çember dövücü (Circle flier tumbler): Havada takla atarken aynı zamanda çember şekli çizen güvercin ırkıdır. Filo uçucusu (Fleet flier): Yüksek uçucu güvercinler havada herhangi bir dalma, takla atma, dönme vs. hareketi yapmaz, ancak toplu halde gökyüzünde uçarlar. Yüksek uçucu (High flier): Şahin, kartal, atmaca gibi kuşlardan çekindikleri için, güvercinler genellikle fazla yükselmeyi sevmezler. Bu tip güvercinler tek veya toplu halde çok yükseklere çıkarak, uçuş gösterirler. Güvercinin “havada gözden kaybolması” idealidir. Ancak en azından “toplu iğne başı kadar küçülmesi” beklenir. Posta (Yarış): Bu güvercinlerde herhangi bir vücut şekli, büyüklüğü, rengi ya da ayırıcı özelliğe dikkat edilmez. Sadece hız, dayanıklılık, hedefine varması ve yuvasına geri dönmesi gibi özelliklere dikkat edilir. Posta güvercinleri maraton yarışlarında 1.000 km uçabilir. Süs (Form): Bu güvercinlerin performanslarına dikkat edilmez. Sadece dış görünüş ve güzellikleri için yetiştirilirler. Ötücü: Güvercinlerin ötüşüne “dem çekme” adı verilir. Bu güvercinler ötme yani dem çekme güzelliklerine göre değerlendirilir. Türkiye’de Yetiştirilen Güvercin Tipleri Adana (İngilizce’de Dewlap, Almanca’da Wamnentauben): Dalıcı tip güvercindir. Yerel olarak Cins, Yerli, Töme ve Tartaç olarak da adlandırılırlar. Adana, İçel ve çevresi yetiştirildikleri bölgelerdir (Şekil 1) (Aşkın 2010, Pepedil 2010, Anonim 2010b ). Ağ (Sharabi, Syrian Dewlap): Dalıcı tiptir ve yerel olarak Şarabî olarak adlandırılır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde, Suriye sınırına yakın bölgelerde yetiştirilir (Şekil 2) (Anonim 2010b ).

Alabadem: Taklacı ve form tipi güvercindir., Trakya’da Edirne ve çevresindeki illerde yetiştirilir (Şekil 3) . Bu ırkta siyah (Arap), kızıl, sarı, açık gri, açık mavi ve beyaz çizgili renk varyeteleri bulunmaktadır

Fotoğrafları büyük görmek için üzerine tıklayın

Amberi (Irjani, Urnari or Lebanon): Bu güvercin bir filo uçucusu varyetesidir. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir

Anadolu Çember Dövücüsü (İngilizce’de Anatolian Ringbatter, Anatolian Ringbeater, Almanca’da Rinschaleger): Çember dövücü bir ırktır. Havada takla atarken aynı zamanda bir çember çizerek döner. Bu ırk Trabzon ve Erzincan yörelerinden yetiştirilir ve yerel olarak Tek Gugul veya Tepeli olarak da adlandırılır Ankut (Ankut Trumpeter): Ötücü performans gösteren bir ırktır. Yerel olarak Gut veya Gud olarak adlandırılır. Başlıca Diyarbakır Yöresinde yetiştirilir (Şekil 6) (Anonim 2010b ). Ankut kuşunun kendine has ve dem çekme olarak adlandırılan bir ötüş şekli bulunmaktadır. İyi bir Ankut en azından 40-45 dakika dem çekebilmelidir (İşçen 2010a ). Azman: Denizli ve komşu illerde yetiştirilen bu güvercin, bir dalıcı ırktır (Şekil 7) (Anonim 2010b ). Azman, çok sadık bir ırk olarak tanınır. Kolay eğitilebilir. Genellikle 30-45 dakika uçma eğilimindedir (Damgacı 2010). Bağdad: Filo uçucusu olan bu ırk, yerel olarak Posta, Burunlu ve Homoma olarak ta adlandırılır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde Yetiştiriciliği yapılır (Şekil 8) (Anonim 2010b ). Bağdad ırkı nesli tükenmekte olan ırklarımızdandır (İşçen 2010b ). Bango (İngilizce’de Bango, Cortbecks, Almanca’da Krausentauben): Bango bir dalıcı tip güvercin ırkıdır. Yurtdışında da genellikle Bango olarak bilinir. Yetiştirilme bölgesi genel olarak İstanbul’dur (Şekil 9) (Anonim 2010b ). Bango, ufak vücut yapılı ve kısa gagalı bir ırktır (Bölükbaşı 2010). Baska: Dalıcı tip güvercin ırkıdır. Yurtdışında da Baska olarak tanınır. Baska genellikle Trakya ve Ege Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 10) (Anonim 2010b ). Baştankara (Nun): Filo uçucusu güvercin ırkıdır. Ayrıca siyah beyaz ve rahibelere benzeyen tüy yapısından dolayı Rahibe olarak da tanınır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 11) (Anonim 2010b ). Tüy yapısının karaktesitik bu özelliğinden dolayı dünyada da Nun (İngilizce rahibe) adı ile bilinir. Kuyruğunda 12 telek bulunur (İşçen 2010c ). Bayburt (Turkish Whisperer): Ötücü tip güvercin ırkıdır. Yetiştirildiği Bayburt, Gümüşhane, Trabzon ve İstanbul’da Çift Kukul olarak da adlandırılır (Şekil 12) (Anonim 2010b ). Bayburt’un kendina has, karakteristic bir ötüş şekli vardır. Beyaz, siyah, açık veya koyu kahverengi, kızıl, gri ve açık kırmızı renk varyeteleri bulunur (Kayalı 2010). Bayramlı (Bayroumi, Beirouth): Bayramlı bir filo uçucusu güvercin ırkıdır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir ve bu yörelerde yerel olarak Karanfilli veya Payami olarak da adlandırılır (Şekil 13) (Anonim 2010b ). Buludi (Rehani, Reehani, Syrian Dewlap): Buludi ırkı da Bayramlı ırkı gibi bir filo uçucusu güvercin ırkıdır. Buludi güvercini genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir ve bu bölgede Naheşli olarak da adlandırılır (Şekil 14) (Anonim 2010b ). Burmalı (İngilizce’de Burmali, Almanca’da Burmali Mövchen): Burmalı güvercini filo uçucusu güvercin ırkı olduğu halde, aynı zamanda form (süs) amacı ile de yetiştirilir. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 15) (Anonim 2010b ). Bursa (Bursa Roller): Bursa güvercini bir makaracı ırktır. Genellikle Bursa ve İstanbul illerinde yetiştirilir ve yerel olarak bu bölgelerde Oynar olarak adlandırılır (Şekil 16) (Anonim 2010b ). Bursa uzun süre uçabilir ve 3-4 saat havada kalabilir (İşçen 2006). Beyaz, siyahkanat-beyazkuyruk ve beyazkanat-beyazkuyruk (Bozkurt 2010). Bursa güvercini toplu olarak uçmayıp, yalnız uçmayı tercih eden bir ırktır (Meriç 2010).

Çakal (İngilizce’de Cakal Roller, Fransızca’da Rouleur de Cakal): Çakal ırkı bir makaracı güvercin ırkıdır. Yerel olarak Nalbant adı ile adlandırılır. Çakal güvercinleri Ege ve Marmara Bölgelerinden yetiştirilir. Kızıl ve sarı renk varyeteleri bulunur (Şekil 17) (Anonim 2010b ). Çakal dış görünüm olarak Bursa’ya benzer fakat kuyruk telek sayısı ile Bursa’dan ayrılır. Bursa ırkının 14-16, Çakal’ın 12 kuyruk teleği bulunur (İşçen 2006c ). Çakçırlı (İngilizce’de Tumbler, Almanca’da Schiraztümmler): Çakırlı bir filo uçucusu güvercin ırkıdır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir ve yerel olarak Çakşırlı, Şıhselli ve Panda isimleri ile anılır (Şekil 18) (Anonim 2010b ). Çiçi (İngilizce’de Urfalı, Almanca’da Urfali Mövchen): Çiçi bir filo uçucusu ve form (süs) güvercin ırkıdır ve Şanlıurfa ilinde yetiştirilir (Şekil 19) (Anonim 2010b ). Kuyruk telek sayısı 12 veya 14 adettir. Çiçi dalış, takla, dolap, dönme yapamaz ve ötme özelliği de yoktur (Ateş 2010.) Çorum (Chorum Tumbler): Makaracı tip güvercin ırkıdır. Yetiştirildiği Çorum, Yozgat ve çevre illerde yerel olarak Çıplak ve Çorum Çıplağı olarak da anılır (Şekil 20) (Anonim 2010b ). Çorum ırkında saf beyaz, gökala, siyahala ve çilli renk varyeteleri bulunur (Ferahzade 2006, İşçen 2010f ). Demkeş (Demkesh Trumpeter): Ötücü tip güvercindir. Ege ve Marmara Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 21) (Anonim 2010b ). Demkeş güvercinin, “dem çekme” olarak adlandırılan özel bir ötüş şekli vardır. Bir Demkeş’in en az 40-45 dakika dem çekmesi beklenir (İşçen 2010h ). Dervişaliler (Syrian Taqlaji): Dervişaliler bir filo uçucusu ırkıdır. Genellşkle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 22) (Anonim 2010b ). Dolapçı: Bu güvercin dalıcı ve dönücü bir ırktır. Dolapçı yerel olarak Oynak olarak da adlandırlır. Yetiştirilme bölgesi genellikle Denizli, Isparta ve Burdur’dan meydana gelen Göller Bölgesi’dir (Şekil 23) (Anonim 2010b ). Dolapçı bazı yörelerde ise Oyumlu ve Fırtıkçı olarak adlandırlır (Anonim 2010a ). Çoğu zaman bazı yetiştiriciler Dolapçı ve Kelebek ırklarını birbiri ile karıştırırlar. Dolapçı, ayaklarında bulunan paçalar ile Kelebek’den ayırt edilebilir (Damgacı 2010). Domino (Domino Bango): Domino bir dalıcı tip güvercindir. Genellikle Aydın ve İzmir illerinde yetiştirilirler (Şekil 24) (Anonim 2010b ). Dönek (Dunek): Dalıcı ve dönücü tip güvercin ırkıdır. Yerel olarak Selanik ve Muradiye olarak da adlandırılır. Genellikle Balıkesir, Bursa, Denizli, İzmir ve Edirne civarında yetiştiriciliği yapılır (Şekil 25) (Anonim 2010b ). Dönekler genellikle orta boylu ve uzun vücut yapılı güvercinlerdir. Pırıltı gösterildiğinde, bir Dönek derhal dalışa geçer (Savaş 2010a ). Fırfırlı (Mfattel, Syrian Dewlap): Fırfırlı bir filo uçucusu tipi güvercindir. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinden yetiştirilir (Şekil 26) (Anonim 2010b ). Göğsüak (Atlas): Bu güvercin ırkı taklacı tip güvercindir. Göğsüak genellikle Diyarbakır’da yetiştirilir (Şekil 27) (Anonim 2010b ). Bu ırkta atlas, narinci, ciğeri, gökela, kürenk ve zeytuni renk varyeteleri bulunur. Kuyrukdaki telek sayısı 12 adettir (Güleröz ve İşçen 2006.). Güllü (Syrian Turbiteen in English, Barbarisi Mövchen in German): Güllü bir filo uçucusu tipi güvercindir. Gaziantep, Hatay, Kahramanmaraş, Osmaniye ve Şanlıurfa İllerinde yetiştirilir. Kuyrukdaki telek sayısı 12 adettir (Ateş 2010). Gümüşkuyruk (Karakand Fantail, Syrian Fantail): Bu ırk genellikle yerel olarak Gez veya Kırkkuyruk olarak da adlandırılır. Kuyrukdaki telek sayısı 16-20 adettir. Alaca, siyah, kızıl ve sarı renk varyetelerine rastlanır (Tığ 2010).

Halebi (Syrian Halabi in English, Halabi Tümmler in German): Halebi bir filo uçucusu güvercin ırkıdır ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinden yetiştirilir (Şekil 28) (Anonim 2010b ). Hünkari (Oriental Frill in English, Oriental Mövchen in German): Hünkari ırkı süs amacıyla yetiştirilen form tipi bir ırktır. Yerel olarak Fındık, Paralı, Paralı Fındık olarak da adlandırılır. Yetiştirilme bölgesi genellikle Ege Bölgesi’ndeki İzmir, Manisa ve çevre illerdir (Şekil 29) (Anonim 2010b ). Bu ırkın genellikle Blondinette ve Satinette isimli iki renk varyetesi bulunmaktadır (Tığ 2010). Ayrıca Turbiteen ve Silverette varyetelerine de rastlanır (Koldaş 2010a ). Hünkari güvercini yurtdışında da yetiştirilmektedir ve daha fazla olduğu iddia edilmektedir (Altınbilek 2010). Bu güvercin ırkının ilk defa Osmanlı saraylarında yetiştirilmeye başlandığı zannedilmektedir (Küçükoğlu 2010) İçağlı (Yusufi): İçağlı ırkı taklacı ve süs tipi güvercin ırkıdır. Genellikle Diyarbakır’da yetiştirilir (Şekil 30) (Anonim 2010b ). Bu ırkta Zengi, Tahini, Gümüşkuyruk, Kara, Miski ve Yusufi renk varyeteleri bulunur. Kuyruk telek sayısı 12 adettir (Güleröz ve İşçen 2006.). İskenderun (Scandaroon in English, Nurnberger Bagdette, Pagadette, Pavdotte, Bagotten, Pagadotten Taube ve Hocker Taube in German): İskenderun ırkı bir filo uçucusu ve süs tipi güvercin ırkıdır. Genellike adından da anlaşılabileceği gibi İskenderun ve çevresinde yetiştirilir (Şekil 31) (Anonim 2010b ). Beyaz, siyah, kızıl ve sarı renk varyeteleri buşunur (Koldaş 2010b ) İspir: İspir bir filo uçucusu güvercin ırkıdır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yetiştirilir (Şekil 32) (Anonim 2010b ). İspir Bağdadi: İspir Bağdadi ırkı da İspir gibi bir filo uçucusu güvercin ırkıdır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yetiştirilir (Şekil 33) (Anonim 2010b ). İstanbullu (Damascene, Damascus, Booz, Buz): Filo uçucusu ve süs tipi form ırkıdır. Yetiştirildiğ Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yerel olarak Elagöz, Karagöz, Muz ve Buz isimleri ile adlandırılır (Şekil 34) (Anonim 2010b ). İstanbullu mavi renkli bir ırktır. Bazı yetiştiriciler İstanbullu ile Bağdadi ırkını melezleyerek, Safra adını verdikleri güvercini üretmişlerdir (İşçen 2010k ). İstanbullu Kırkkuyruk: Genellikle Osmaniye bölgesinden yetiştirilir. İstanbullu Kırkkuyruk ırkı, Selçuklu ve İstanbullu ırklarının melezidir (Sevim 2010). İzmir Makaracısı (Smyrna Roller): Bu güvercin makaracı tip güvercin ırkıdır. Genellikle İzmir ve çevre illerde yetiştirilir (Anonim 2010b ). Bazı güvercin yetiştiricileri bu ırkın dünyanın en orijinal güvercin ırkı olduğunu iddia etmektedirler (İşçen 2006c ). Karaperçemli (Abu Abse): Karaperçemli ırkı bir filo uçucusu tipi güvercindir. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir ve bu bölgelerde yerel olarak Karakaşlı olarak adlandırılır (Şekil 35) (Anonim 2010b ). Karakan (Karakand): Karakan bir süs ve gösteri amacı ile yetiştirilen güvercin ırkıdır. Yerel olarak Gez, Gümüskuyruk ve Gümüşdestekuyruk olarak da adlandırılır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 36) (Anonim 2010b ). Karakan yerel olarak Yelpaze Kuyruk olarak da adlandırılır. Kuyruk telek sayısı 16-22 adet arasındadır (İşçen 2010l ). Karakuyruk (Syrian Owl, Colored Tail Owl): Filo uçucusu tipi bir güvercin ırkıdır. Yerel olarak Bülbül adı ile de tanınır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 37) (Anonim 2010b ). Katal (Katal): Katal bir yüksek uçucu tip güvercindir. Denizli bölgesinde yetiştirilir (Şekil 38) (Anonim 2010b )

Kelebek: Kelebek ırkı dalıcı ve dönücü tip güvercin ırkıdır. Yetiştirildiği İzmir, Manisa, Bursa ve Balıkesir illerinde Saya olarak da tanınır (Şekil 39) (Anonim 2010b ). Kelebek belki de Türkiye’nin her tarafında aynı adla anılan tek güvercin ırkıdır. Yine Kelebek, Takla ırkından sonra en çok tanınan güvertcin ırkıdır. Kelebekler tek halde uçar. Kuyruk telek sayısı 14 adettir (Savaş 2010b ). Kespir (Arans): Filo uçucusu tipi güvercin ırkıdır. Yerel olarak Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 40) (Anonim 2010b ). Ketme: Ketme bir taklacı ve süs tipi güvercin ırkıdır. Yetiştirildiği Diyarbakır ve çevre bölgelerde Ketme Atlas olarak da adlandırılır (Şekil 41) (Anonim 2010b ). Bu ırkda Ketmeatlas, Bozak, Ketmeciğeri, Ketmegökela, Ketmekürenk, ve Ketmeyusufi renk varyeteleri bulunur. Hangi renk varyetesinde olursa olsun, kuyruk ve kanatlar beyaz renkli olmalıdır (Güleröz ve İşçen 2006). Kınıfırlı (Shikli, Shicki, Lebanon): Bir filo uçucusu güvercin ırkıdır. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 42) (Anonim 2010b ). Kızılbaş (Mavibash): Kızılbaş bir taklacı ve süs tipi güvercin ırkıdır. Yerel olarak Mavibaş olarak da adlandırılır. Genellikle Diyarbakır ve çevresinde yetiştirilir (Şekil 43) (Anonim 2010b ). Kızılbaş güvercinlerde Karabaş, Sarıbaş, Kızılbaş, Mavibaş ve Zeytunibaş renk varyeteleri bulunur (Güleröz ve İşçen 2006.). Kumru (Kumru Trumpeter): Kumru, ötücü tip bir güvercin ırkıdır. Genellikle Sivas ve çevre illerde yetiştirilir (Şekil 44) (Anonim 2010b ). Mor, Arap ve Sütbeyaz renk varyeteleri görülür. Erkek ve dişi kuş beraber uçma eğilimindedir (Kekeç 2010). Malatya (Malatya Tumbler): Malatya bir taklacı tip güvercin ırkıdır. Genellikle Malatya’da yetiştirilir (Şekil 45) (Anonim 2010b ). Bacaklarda paçalık bulunur ve bunların uzunluğu bazen 15-20 cm’yi bulabilir. Kırmızı kalkanlı, sırtı kula, gökağbaş, kulaağbaş, arap, arbes, karakuyruk, yanıgök, pembe, karakuyruk varyeteleri vardır (Akın 2010). Mazoni (Mazoni): Filo uçucusu güvercin ırkıdır. Yerel olarak Akkuyruk olarak da tanınır. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 46) (Anonim 2010b ). Meverdi (Mawardi Dewlap): Meverdi de bir filo uçucusu güvercin ırkıdır ve Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 47) (Anonim 2010b ). Bu güvercin yerel olarak Meverdi, Mevrendi veya Merdi olarak da tanınır. Kızıl ve sarı olmak üzere sadece iki renk varyetesi bulunur (Özbilen 2010a ). Mısıri: Bir dalıcı tip güvercin ırkıdır. Yerel olarak Musuri, Mısırlı, Mısr, Güllü ve Mısır olarak adlandırılır. Mısıri yurdun her bölgesinde görülebilir (Şekil 48) (Anonim 2010b ). Mülakat (Mulakat Roller, Bursa): Mülakat ırkı bir makaracı tip güvercin ırkıdır. Bu güvercin Bursa, İstanbul ve çevresinde yetiştirilir (Şekil 49) (Anonim 2010b ). Mülakat güvercini, Bursa ile Yabani Güvercin’in melezidir (Columbia livia) (İşçen 2006c ). Müsevvet (Msawad, Msawwad, Syrian Dewlap): Müsevvet bir filo uçucusu tipi güvercin ırkıdır. Yerel olarak Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 50) (Anonim 2010b ). Nakışlı (Shikli, Shicki): Filo uçucusu güvercin ırkıdır. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 51) (Anonim 2010b ). Oryantal (Oriental Roller): Makaracı tipi güvercin ırkıdır ve genellikle Trakya Bölgesinde yetiştirilir (Şekil 52) (İşçen 2006c ). Oynak: Dalıcı ve dönücü tip güvercin ırkıdır. Oynak Burdur ve Isparta illerinde yetiştirilir (Şekil 53) (Anonim 2010b ).

Ödemiş (Spot Kelebek): Dalıcı ve dönücü tip güvercindir. Genellikle İzmir’in Ödemiş İlçesinde yetiştirilir ve burada yerel olarak Ödemiş Yerlisi ve Ödemiş Kelebeğ olarak da tanınır (Şekil 54) (Anonim 2010b ). Posta (Homer, Racing pigeon, Homing pigeon, Messenger): Posta bir yarış güvercinidir. Genellikle Bursa, İstanbul, İzmir ve Manisa bölgelerinde yetiştirilir (Şekil 55) (Anonim 2010b ). Posta güvercininde renk, bir yetiştirme tercihi değildir. Güvercinin rengi, şekli, büyüklüğü gibi faktörlere dikkat edilmez. Sadece performansına bakılır (Bozkır 2010). Selçuklu (Seljuk Fantail ve Seljuk Tumbler in English, Seljucken ve Seljucken Tümmler in German): Selçuk süs amacıyla yetiştirilen form tipi bir güvercin ırkıdır. Yerel olarak Enseli ve Saraylı olarak adlandırılan Selçuklu ırkı, Selçukluların o zamanki başkenti Konya’da yetiştirilmektedir (Şekil 56) (Anonim 2010b ). Bölgede ak, kara, gök, pal, ala, çopur ve akkuyrukkara varyeteleri yetiştirilir (İşçen 2010p ). Safra (Shafari, Omari): Filo uçucusu tipi güvercin ırkıdır. Genellikle Güneydoğu Anadolu’da yetiştirilir (Şekil 57) (Anonim 2010b ). Sırtıkızıl (Irinfili, Lebanon): Filo uçucusu güvercin ırkıdır ve genellikle Güneydoğu Anadolu’da yetiştirilir (Şekil 58) (Anonim 2010b ). Sırtıkızıl yerel olarak Abalı olarak da adlandırılır. Vücut tüylerinin tamamı siyah ve sadece sırt kısmı kızıl renkli olmalıdır (Özbilen 2010b ). Takla (Asiatic Clap Tumbler, Turkish Tumbler, Crack Tumbler): Takla ırkı adından da anlaşılacağı gibi bir taklacı güvercin ırkıdır. Taklacı yurdun hemen her yerinde yetiştirilir (Şekil 59) (Anonim 2010b ). Takla genellikle Mardin, Şanlıurfa, Sivas, Ankara, Antalya, Diyarbakır, Malatya ve Konya vilayetlerinde daha çok yetiştirilir (Gürsu 2010). Taklambaç (Taklambac Tumbler): Taklacı ve süs tipi güvercin ırkıdır. Yerel olarak Pirinç Dıkdık olarak da tanınır. Bu ırk daha çok Konya’da yetiştirilir (Şekil 60) (Anonim 2010b ). Taklambaç sadece tek takla atmayı tercih eder ve peşpeşe takla atmaz. Genellikle 1 saat civarında havada kalır. Kuyruk telek sayısı 12-16 adettir (İşçen 2010s ). Tavuskuyruk (Fantail): Bu güvercin ırkı süs tipi ırktır ve gösteri amacıyla yetiştirilir. Yurdun genellikle hemen her bölgesinde yetiştirilir ve yetiştirildiği bölgeye göre Teskel, Tersgel, Hindi, Sepetkuyruk, Fenerkuyruk, Ganrık, Rakkas, Kırkkuyruk ve Hendavi adları ile tanınabilirler (Şekil 61) (Anonim 2010b ). Telkuyruk: Dönücü tip güvercin ırkıdır. Kuyruk telek sayısı 14 adettir. Başlıca renk varyeteleri sarı, kızıl ve siyahtır. Nesli tükenme tehlikesi altında olan ırklardandır (Karaman 2010). Trabzon: Dönücü tip güvercin ırkı olarak bilinir. Kahverengi çizgili gri, siyah çizgili gri, gri çizgili koyu kahvrengi, saf siyah ve sarı renk varyeteleri bulunur. Nesli tükenme tehlikesi altında olan ırklardandır (Alkış 2010). Trakya Makaracısı (Thrace Roller): Makaracı tip güvercin ırkıdır. Yerel olarak Trakya Yerlisi, Rumeli Taklacısı ve Yerli olarak da adlandırılır (Şekil 62 ve 63). Bu ırk genellikle Kırklareli, Tekirdağ ve çevresinde yetiştirilir (İşçen 2006c ). Irkın gerçek makaracı performansını gösterebilmesi için, sürekli eğitime ihtiyacı vardır (Akar 2010). Kuyruk telek sayısı 12 adettir (Koldaş 2010c ). Trakya Yerlisi: Filo uçucusu tipi güvercin ırklarındandır. Kuyruk telek sayısı 14-18 adettir. Saf beyaz, siyah, siyah çizgili mavi, kızıl ve nadiren sarı renk varyeteleri görülür. Trakya Yerlisi renklerine bağlı olarak, yerel olarak kullu, tekir ve kanarya

isimleri ile de anılırlar (Savaş 2010c ). İyi bir Trakya Yerlisi ırkında uçuş performansı ve dış güzelliğin bir arada olması gerekir (Tiryaki ve Tiryaki 2010). Van Yüksek Uçucusu (Van Highflier): Yüksek uçucu güvercin ırkıdır ama takla atma özelliği de sergiler. Genellikle Van ve çevresinde yetiştirilir (Şekil 64) (Anonim 2010b ). Yaşmaklı (Syrian Turbiteen in English, Barbasi Mövchen in German): Bu ırk, yüksek uçucu ve gösteri amacıyla yertiştirilen bir güvercin ırkıdır. Yerel olarak Güllü ve Gövgüllü adları ile de anılırlar. Genellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde yetiştirilir (Şekil 65) (Anonim 2010b ). Yoz: Dalıcı tip güvercin ırklarımızdandır. Genellikle Denizli bölgesinde yetiştirilir ve bu bölgede Tokur adı ile de tanınmaktadır (Şekil 66) (Anonim 2010b ).

Kasım 15, 2015
Saf Irk güvercin Yetiştiriciliği

Avrupa toplumunda ciddi akademik ve kişisel çalışmaları ışığında titizlikle uygulayarak ele aldıkları saf ırk ve kaliteli hayvan yetiştirme zihniyetinin olumlu ve başarılı meyvelerini almışlardır. Hatta son yıllarda daha da ileri giderek ırklarda oluşmuş olduğuna inandıkları genetik bozulmaları ( DNA ) dahi düzeltme çalışmalarını ciddiyetle sürdürmektedirler. Ülkemizde de internet ağının yaygınlaşması ve dernekleşme faaliyetlerinin olumlu etkisi ile saf ırk yetiştiriciliği ilgi görmeye başlamış olsa da, üzülerek yarışa baya gerilerden başlamış olduğumuzu söyleyebiliriz. Ama bilindiği gibi “başlamak işin yarısıdır” zihniyeti ile samimiyet, özveri , azim ve titiz çalışmalar ışığında başaramamak diye bir şey yoktur..

Tüm evcil ırklarda olduğu gibi, güvercin ırklarının da gelişi güzel üretilmesi ve bilinçsiz yetiştiriciliğin yapılması, bu ırkın gelecek nesillere taşınması adına bir tehdittir. Bunun en güzel örneği uzun yıllarını bu hobiye gönül vermiş olan güvercin yetiştiricilerinin “nerede o eski dönekler”, “nerede o eski hünkariler” v.s gibi sözlerinden açık ve seçik anlaşılmaktadır. Her şeyi ile bir Osmanlı ırkı olan Hünkari cinsi güvercinlerin saf ve kusursuz olanlarının Almanya ve Hollanda gibi Avrupa ülkelerinden yüksek fiyatlara ülkemizdeki yetiştiriciler tarafından satın alındığı maalesef acı bir gerçektir. Bilindiği gibi Sivas ilimize özgü olan kangal cinsi çoban köpeklerimizin tüm dünya köpek severlerinin gönlünde ayrı bir yeri vardır. Fakat safkan olanlarını dışarıdan almak zorunda kalacağımız günleri, bugünden görüp gerekli tedbirleri alamamamız durumunda, bu gibi ırklarımızı da çok farklı bir gelecek ve sonuç beklemiyor olacak..Yüksek ücretler karşılığında, bazen de illegal yollara göz yummamızın sonucu bize ait olan birçok ırklara artık sadece internet sitelerindeki ve Avrupa dergilerindeki resimlerine bakarak, avunur duruma gelmekteyiz. Saf ırk bir Sivas Kangal köpeği, Saf ırk bir Doberman ile eşleştirilirse yavrusunun sadece özelik olarak köpek diyeceğimiz bir şey olacağı gibi Saf ırk bir dönek ile saf ırk bir taklacının eşleştirilmesinin sonucunda da oluşan yavru artık ne dönek ne de taklacıdır. Artık sadece ve sadece bir güvercindir.

Saf ırk güvercin yetiştiriciliği öncelikle her güvercin ırkının yoğunlukta yetiştirildiği yöre ile özdeşleştirilmiş yetiştiricilerin görevidir. Örnek olarak Ödemiş ait olan Ödemiş kelebeği, Mardin’e ait olan Mardin taklacısı, Bursa’ya ait olan Bursa oynarı, Ege’ye ait olan Dönek ırkı bunlardan bazıları olarak sayabiliriz.

Bir saf ırk yetiştiricisi olarak, saf bir ırkı gelecek nesillere taşıyabilmek, bilinçli bir yetiştiricilik için araştırmacı ve yenilikçi yanımızı daima açık tutmalıyız..Aynı zamanda ırkın özelikleri, uygun ve sağlıklı kümes koşulları, mevsimine göre uygun ve yeterli yemleme teknikleri, uygun eşleme ve yavru bakımı, güvercin hastalıklarını tanıma ve teşhis edebilme yetisi, gerektiğinde bilinçli ve uygun dozlarda ilaç kullanımı, ırkın terbiyesi ve son olarak da uçurulması konusunda edinilebilecek her kaynaktan faydalanmak gerekir.

Sanırım bu saymış olduğum yapılması gerekenlerden en çok itilafa konu olan da saf ırkın olması gereken özellikleridir. Özelikle renklerinin verenklerin vücuda dağılımlarının nasıl olması gerektiği, performanslarının nasıl olması gerektiği ( dönüş, oynama, takla atma veya dolap yapma gibi) paça, gaga ve göz renkleri olarak sıralayabiliriz. Her yörenin önde gelen damızlık yetiştiricilerinin ortak buluşabildikleri fikir ve görüşleri bu bağlamda esas olarak kabul etmek gerektiği inancındayım. Bu da ancak bu değerli yetiştiricilerimizi dernekleşme faaliyetleri ile bir araya getirerek gerekli bilgileri bir kaynak haline getirip belgelendirerek çözebileceğimiz aşikardır.

Uzun yıllar sonucu elde edilmiş bir saf ırkın korunması da, en az yukarıda saydığımız sorunları aşmak kadar önemlidir. Çünkü bir gökdelen inşa etmek aylarca zaman ve birçok insanın emeğini gerektirirken yıkılması birkaç dakika alıyor. Tek bir kümeste beslenen damızlık güvercinlerin ciddi bir hastalık ile karşılaşmaları, hırsızlık tehlikesi, zehirlenme, veya bir sansarın saldırısı ile bir anda yok olabilir. Yılların emeği ile günümüze kadar taşınmış bir hazinenin (bir ırkın) yok olması bir yetiştirici için çok yıkıcıdır. Bu yüzden aynı mekanda birden fazla kümeste, aynı kalitede saf ırk damızlık barındırmak gerekiyor..Veya diğer damızlık yetiştiricileri ile eşdeğer özelikteki güvercinleri takas ederek hem aynı ırkın devamı hem de genetik olarak da kanların birbirine yaklaşması önleme yolu ile yapılabilir. Bu takas yolu ile karşılıklı yapılan güvercin alış verişleri aynı zamanda yok olabilecek bir kümes için iyi ve güvenilir bir yöntemdir.

Unutmayalım ki ! güvercin yetiştiriciliğinde “bilinçli, kaliteli yetiştirici ve kaliteli güvercin” sloganı ile yola çıkmış olduğumuz bu güzel hobimizin hak ettiği saygı ve değeri görmesi ancak bizlerin tutumumuz ve yetiştiricilik profilimize bağlıdır.

Kasım 14, 2015
Posta Güvercini Soy Ağacı Ve Pedigre Programı Ücretsiz

Merhaba Arkadaslar,
Pedigre Programini Bir zamanlar bende cok aramıstım, ne yazıkkı bir turlu orjinalini bulamamiştim,
Bulduklarimda ya bir web sitesinde programi indirmek icin uye olunuz, yok icerigi gorebılmek icin uye olunuz,
yok linkiniz e mailinize gonderilicek gibi, yazılardan cok sıkıldım, ama ben sızlere bunlari yasatmadan orjinali olan pedigre programini
orjinal linkinden, uyelik gerektırmeyen, her hangi bir aktivasyon olmayan, ve ustelik tamamen ücretsiz, zaten indirmek istediginiz orjinal sitesinde goruceksiniz,
sonunda bizde ulastık programa, pedigrenelecek kusumuz şuan olmasada programi ogrenmek gerekir diyorum.. sizden tek istedigim bir tesekkuru cok gormeyiniz..
Tum posta guvercini yarıscılarina Basarilar dilerim..

Posta Güvercini Soy Ağacı Ve Pedigre Programı Ücretsiz hemde türkçe ve kurulu siz sedace dosyayı indiriyorsunuz ve kullanmaya başlıyorsunuz programın yapımcısı Timo Vanwynsbergheaynı zamanda grafikeride yine kendisi oldukça güzel bir program olduğunu söylemek zorundayım programı indirdikten sonra yapmanız gerekenler beni oku dosyasında mevcuttur

Proğramın indirmek için buraya tıkla

Güvercin Planlayıcısı, isim, görüntü ve renk gibi bilgi dolu bir veritabanında güvercin ayrıntıları yönetmek için adanmış bir özellik zengin yazılım uygulamasıdır. programının kurulması biraz zaman alır ve özel dikkat gerektirmez. Onun arayüzü anlamaya çok zor olmamalı bol seçenekler ile düzenli bir pencereden yapılır. a renk, cinsiyet, gerginlik, çatı, efendim, baraj, görüntü belirleyebilirsiniz listesine güvercin ve ekstra eklerken bilgi. App güvercin ilişkileri ile birlikte soy baba ve baraj hiyerarşik bir görünümünü görüntüler. tarih, sonuç, katsayısı, sektör, tipi, kategori, rüzgar ve hava gibi “Bulgular” bölümünde kayıtları yarışma veriler. Düz metin belgeleri, bu bilgileri aktarma mümkündür. medya dosyalarını yanı veritabanına eklenebilecek ise ek ayrıntıları, bir güvercin üreme ve sağlık durumu (ilaç) yerleşmek için ilave edilebilir. Bildiğim kadarıyla program ayarları ile ilgili olarak, Pigeon Planner düzenli olarak otomatik yedeklemeler oluşturmak mümkün. Birden UI dili desteklemektedir (app yeniden başlatma gereklidir) ve kullanıcılar (gezinme oklarını gizlemek, örneğin tema) görünümünü özelleştirmek sağlar. Ayrıca, baskı için sayfaları hazırlamak sütun çıkmak ve bunun yerine farklı olanları eklemek mümkündür, vb. yazılım uygulaması, düşük CPU ve RAM kullanarak, sistem kaynaklarına oldukça hafif. Bu iyi bir tepki süresine sahip ve sorunsuz çalışır, işletim sistemi, asmak kaza ya da hata diyaloglar pop up neden olmadan. Sonuçta, Pigeon Planner güvercin bilgilerini kaydetmek için basit ve etkili bir yöntem arıyorsanız, güvercin severlerin gereksinimlerini karşılamak gerekir yapılandırılabilir bir arayüz. Eğer yükleyici atlamak ve doğrudan bir kalem sürücü uygulaması çalıştırmak isterseniz kullanılabilir.

Kasım 14, 2015
15 Kasım 2015 Tekirdağ Güvercin festivali
15 Kasım 2015 Tarihinde Tekirdağ Profesyonel Güvercin Yetiştiricileri Derneğinin düzenlediği güvercin festivali vardır

Yarışma Kategorileri

Trakya Makaracısı Kategorisi
- Tepesiz Arap
- Tepesiz Küllü
- Tepesiz Sarı
- Tepesiz Beyaz
- Tepesiz Kırmızı
- Tepeli Arap
- Tepeli Küllü
- Tepeli Sarı
- Tepeli Beyaz
- Tepeli Kırmızı
Oriental Roller (Alman)
- Küllü
- Beyaz
- Kırmızı
- Arap
- Sarı
- Kaplan
Bursa Oynar Dalında
- Akkanat Akkuyruk
- Düz Beyaz
- Düz Arap
SÜS KUŞLARI VOLSKİ

(Siyah,kırmızı,sarı)tek dalda yarışıcaktır.

Adres Eski orta Camii Mah Kapalı Otapark Üzeri (eski Roman pazarı) Süleyman Paşa Tekirdağ

Muratlı yolundan gelecekler için şehir merkezine inerken hemen ana caddenin yanındadır

15 Kasım 2015 Tekirdağ Güvercin festivali

Festival Alanına gelinecek en kolay yol muratlı yolu üzerindendir

kırmızı çizgi ile belirtilmişti
Kasım 9, 2015
INTERNATIONAL TIPPLER FLY (ITF) RULES KURALLAR
MADDE I. – ÖN KOŞULLAR
- 1)İngiliz Tippler takımı minimum 3, max 20 kuştan oluşabilir.
- 2) Hakem 15 yaşından büyük olmalıdır yarışmacı ile akrabalığı olmamalıdır.Yarıştan once Uluslararası Tippler uçuş kurallarını okumalı ve anlamalıdır.Yarışmak için yarışmacının sadece bir hakeme gereksinimi vardır.
- 3) Bir saat veya kol saati ile zamanı hakem kontrol etmeli ve GMT ye gore artı veya eksi olarak belirleyip kayıt altına almalıdır.
- 4)Kurallar yabancı dillere tercüme edilebilir.İngilizce sürüm geçerlidir.Kuralların İngilizce orjinali Uluslararası Tippler Uçuşları web sayfasında yayınlanmaktadır.
- 5) ITF uçuş günleri ITF web sayfasında ilan edilecektir.
MADDE II. – SERBEST BIRAKILMADAN ÖNCE
- 1) Yarışmaya katılanın hesabı oluşturulmalıdır.(Bir kez görevlendirme yapılır),kayıtlar girilir ve etkinlik için imzalar atılır. ITF OLAY SAYFASI.
- 2)Hakem yarışmacının güvercinlerinin yarışmanın olduğu yerde künye numaralarını kontrol ederek zaman çizelgesinde yazılmış olan numaralar ile karşılaştırır ve numaraları doğrular künyeler kuşun bacağından çıkabilecek büyüklükte olmamalıdır.ITF in web sayfasında uçuş çizelgesi bulunmaktadır yarıştan sonra bu bilgiler bu sayfaya kopyalanmalıdır ve bu rapor online olarak gönderilmelidir.
- 3) yarışmacı hakemi bilgilendirecek anlamı takımı indirmek için kullandığı indirme yöntemi tüm bu bilgiler online rapora girilecek.
MADDE III. –SALMA ANI
- 1)Takım resmi şafak vakti uçuş için serbest bırakılmalıdır.Serbest bırakma saati otomatik olarak her yarışmacı için hesaplanır ITF sayfasında yayınlanır.
- 2) Takım belirlenen saate göre max 60 dakika gecikmeli olarak bazı nedenlerden ötürü geç salınabilir. Örneğin hava muhalefeti yırtıcı bir kuş nedeni ile bu nedenlerden ötürü bir gecikme söz konusu ise saat sonuç raporuna nedenleri ile girilmelidir.
- 3)Yarış takımı elle havaya atılabilir.Takım serbest bırakılmasından sonar ilk 5 dakika içinde uçmalarını teşvik etmek amacıyla herhangi bir şeyle korkutulabilir.
MADDE IV. – UÇUŞ
- 1)Bir hakem gözetiminde olmadan yarış takımı salınamaz.Hakemler değişiyorsa değişim anı açıklama bölümünde detayları ile rapor edilmelidir.Online olarak gönderilen raporda bu hususlar bulunmalıdır.
- 2)Hakem ve yarışmacı kuşları iyi gözlemleyecek şekilde en uygun konumu bulmalıdırlar.
- 3)Takımı oluşturan kuşlardan herhangi birisini hakem uçuşun ilk iki saati içinde görmeyebilir ancak bu süre iki saati geçmemelidir.Daha sonraki saatlerde her bir saatte kuşların herbiri görülmelidir.
- 4)İlk iki saatten sonra bütün yarışan tippler ler her 60 dakikada en az bir kez takımda bozulmalar bölünmeler olmadan hakem tarafından gözlemlenmiş olmalıdır.
- 5)Her bir saatlik dilimde 45 dakikayı aşan takım bozulmaları kayıt altına alınacaktır.
- 6)Hakem tarafından yırtıcı kuş saldırısı gözlemlenilirse yarışmacıya bir şans verilecek.Herhangi bir kuş alınır veya yırtıcı tarafından yaralandıysa bu şanstan yararlanacak.Herhangi bir kuş yırtıcı tarafından kovalanırsa 60 dakika kuralına tabi olacak ve iki tür saldırıya kurallar dahilinde şans verilecektir.Tabiki minimum üç kuş uçmalı ve bu kurallar dahilinde indirilmelidir.
- 7)Takımı oluşturan kuşlardan ilk inen kuşun inme zamanı kayıt altına alınmalıdır.
- 8) Yarışmacı takımı indirmeye karar verdiğinde indirme kararını hakeme bildirmelidir.İndirmek için sinyal verir ve hakem aynı anda sinyal zamanını kayıt eder.
- 9) Şayet gündüz saatlerinde sinyal verilir ve takım aşağıya alınırsa 60 dakika içinde takım kontrol altına alınmalı ve künyeleri kontrol edilebilmelidir.Resmi karanlık zaman saati başlangıcı otomatik olarak her katılımcı yarışmacı için hesaplanır ve ITF katılımcı listesi sayfasında yer alır.
- 10)Kuşlar kümese 68,55 metreden daha uzağa inerlerse diskalifiye olurlar.Bu kural yırtıcı saldırısına uğrayan indirici kuşlar ve yarışan kuşlar için geçerli değildir.
- 11)Yarışan kuşlardan herhangi biri 68,55 metreden daha yakın bir yere inerse bu kurallar dahilinde olup eğer yarışmacı onları bulundukları yerden alamıyorsa tünedikleri yerden kuşları alması için yarışmacıya izin verilir.
- 12) Takımı oluşturan kuşlar resmi karanlığa girme zamanı süresince hatasız uçarlarsa (Resmi gün batımı vakti her yarışmacı için otomatik olarak hesaplanacak ve ITF İN online katılımcı listesinde yayınlanmış olacaktır.)ve indirme sinyali verilinceye kadar birlikte uçuşlarını hatasız olarak devam ettirirlerse kuşları control altına alıp kafese veya kümese indirmek için bir saat lik izin söz konusudur.Eğer kuşlar resmi karanlık vaktinin başlangıcından sonra birarada uçmamaya başladığı zaman takımın bozulduğu ve birarada uçuş yapmadığı anlaşılacak ve bu anın saati hakem tarafından uçuş çizelgesine işlenecektir.Bu andan itibaren yarışmacıya bir saat izin verilmeli ve kuşları indirip kafeste hakem göstermelidir.Eğer yarışmacı kuşlarını bu andan sonra kus alanındaki ışıkları yakarak uçurmak isterse buna musade edilmelidir.Hakem yarışma başlamadan önce indirme sinyalinin nasıl verileceği konusunda yarışmacı tarafından bilgilendirilmelidir.İndirme sinyali verildiğinde ışık kulanıldığı durumlarda bir kez ışık açılır ve öyle kalır.
- 13) Hakem olası bir diskalifiye nedeni ile ilgili yarışmacıya bilgi vermeden once yarışma mahalini terk etmemelidir.Şayet hakem takımın uçuş kuraları içinde diskalifiyeye yol açacak şüpheleri var ise son kararını netleştirmeden evvel bir saat uçuşun yapıldığı yerde kalmalı ring numaralarını kontrol etmeli kararını netleştirmeli ve zaman çizelgesini doldurmadan mahalden ayrılmamalıdır.
- 14) Herhangi birisi kasten iniş esnasında takımı oluşturan herhangi bir kuşu veya kuşları korkutursa kaybedilen zamanın iniş zamanına eklenmesine izin verilir.Bu durum zaman açısından yarışmacının diskalifiye olmasına yol açmamalıdır bu nedenle korkan kuşların kaybettiği sure kadar uçmalarına izin verilir.
- 15) Uçuş gününde hakem uçuş çizelgesini kullanarak hava durumunu yırtıcı saldırılarını uçuş çizelgesine kaydederek diger yarışanların da uçuş koşulları hakkında değerlendirme yapabilmesine olanak sağlamış olur.
- 16)Eğer yarışma günü yarışmayan bir kuş yarışmacının kümesine gelirse hakem gözetiminde yarışmacının kuşu kümese almasına izin verilir.Zaman tutulmaz dropper kullanılmaz.
MADDE V. – UÇUŞTAN SONRA
- 1) Yarışan kuşlar kontrol altına alındığında hakem künye numaralarını kontrol eder künyelerde herhangi bir eksik olup olmadığını belirler.
- 2) Yarışmacı online raporunu hazırlarken hakemin notlarını kullanır.
MADDE VI –SONUÇLARIN GÖNDERİLMESİ BİRLEŞTİRİLMESİ VE YAYINLANMASI
- 1)Her yarışmacı ITF web sitesindeki online erişilebilir olan zaman çizelgesini doldurur.Sonuçlar otomatik olarak toplandıktan sonra bir hafta içinde ulaşılır hale gelir ve yarışmacılar ile paylaşılmış olur.
- 2) İki çeşit uçuş sınıflandırması olacaktı:
- a) En uzun uçuş zamanı
- b) Karanlıkta uçuş yüzdesi
- 3)En uzun uçuş zamanı yarışmanın kazananını belirlemek için kullanılır.
- 4)Her ITF katılımcısı adına yapılan diplomayı sonuçlar toplandıktan ve yayınlandıktan sonra ITF sitesinden indirebilir ve çıktısını alabilir.
MADDE VII. –MUHTELIF
- 1) Onursal sisteme (Hakem yok) ITF tarafından izin verilmektedir.Yarışmalarda bu sistem kullanılabilinir.Yarışmacı hakemin yaptığı görevi ve sorumluluğu yapacağını taahüt eder ve bu sorumluluğu üstlenir.Uçuş zamanları Onursal sistem başlığı altında listelenir.
- 2)Yarışmacılardan herhangi birine veya hakemlere yapılan centilmenlik dışı davranış ITF tarafından 2 yıl men cezası ile cezalandırmaya neden olur.
- 3)ITF organizatörleri tüm bağımsız Tippler kulüplerini ve birliklerini temsilcilerini göndermek suretiyle yarışmalar ve raporlardaki herhangi bir şüpheli durumun kontrol edilmesini teşvik eder.
- 4)Yarış kurallarında ve zaman çizelgelerinde kullanılan resmi dil İngilizcedir.Gönüllülerin 2.dili hazırlamaları desteklenir.
- 5)Eğer bu kuralların sözlü çevirisinde şüphe duyarsanız yerel ITF temsilciniz ile temas kurun.
Kasım 8, 2015
JAN LOMBARD pigeon biblo

JAN LOMBARD.

Kendisi uluslararasi guvercin federasyonlarinin daveti ile cesitli ulkelerde hakemlik yapiyor. Jan Lombard ayni zamanda guvercin figuranlari , minyatur guvercin biblolari yapan bir sanatci.Yaptigi bu biblolarla dunyanin pek cok ulkesinde guvercin yetistiricilerinin ve kolleksiyoncularin yakinen tanidigi biri. 3D teknigini kullanarak yaptigi calismalar, cok ilgi goruyor ve dunyanin pek cok ulkesinden siparisler aliyor.

Hand painted figurines for the discerning.

Mr. JAN LOMBARD, International judge, pigeon fancier,
Artist (handmade hand painted figurines)

Kasım 7, 2015
Danzing yüksek uçucusu

Danzing yüksek uçucusu
Diğer verilen adlar danziger pigeons Danzig Highflyer Haut-volant de Danzig , Danziger Hochflieger , Altovolante di Danzica , Данцигский высоколетный – özellikle erken beri, Danzing Şehir ve banliyölerinde geliştirilen Polonya’lı yerel Görsel ve yüksek ucucu nit ırk 1900’ler -bir. Bu taklacı (yüksekucucu) güvercin tipinde gruplanan çeşitler , güzel görünümlerinin yanı sıra şaşırtıcı ve çarpıcı uçuş becerilerine ek olarak yetiştirildi.

Danzing ve yakındaki kasabalar. Polonya’nın güney bölgelerinden yatiştiriciler 19. yüzyılın ortalarında bir denizci tarafından getirilti Kalküta’lı bir güvercin yetişricisi tarafından iran güvercinleri ile melezlenmiştir. Bu çaprazlamadan danzing yüksek uçucusu oluşturuldu, daha sonra selekte edilerek şuanki görümüne kavuşturuldu. Eskiden danzing şahini diye adlandırılıyordu. Şu anda, Tczew bölgesinde ve çevresinde hala daha az bilinen renk ve görünümleriyle eski danzing yüksek uçucusunu görebilirsiniz
Genel izlenim:

Uzun gövde, ince ve ince, yatay olarak, orta uzunlukta bacaklar, yarım uzunluk ve geniş kuyruk, kulaktan kulağa tac tepe ile aerodinamik kama şeklinde bir kafa yapısı

Kuslarin adi Danziger yüksek ucucusu..
Bu kuslari zamaninda ucuruyorlarmis, ama günümüzde iyi ucanini zor bulursun. Bu kuslar güzellik festivali icin yetistiriliyor. Burada (Hollanda’da) bir kac yetistirici ucurmaya calisiyorlar. Ne kadar iyi gidiyor haberim yok

Danzinger hochflieger asil yerleri polanyadir danzig polanyanin bir sehridir

[envira-gallery id=”102804″]

Kasım 7, 2015
Oriental Roller Pigeons ( izmir Makaracı )

TARİH VE GELİŞİMİ

İzmir makaracısı 1890 yılında alman kuş bilimci H. Martens tarafından literatüre girmiş ve 20. yüzyılın başlarında cins olarak kabul edilmiş 1914’te Almanya’da İzmir (doğu) makaracıları bakıcıları özel derneği kurulmuştur. 1989 senesinin Aralık ayında Nünberg’te 75. kuruluş yılı kutlanmıştır. Almanya’da en çok sevilen uçuş ve hareket özellikli kuşlardan bahsedildiği zaman haklı olarak İzmir makaracısı gösterilir. Bu kuşun Almanya’da bu kadar tanınması ve sevilmesi 1914’te kurulan İzmir makaracısı bakıcılar özel derneği sayesinde olmuştur. Bu derneğin 1950’li yıllardan itibaren Doğu Almanya’da da kurulduğunu görüyoruz. Yugoslavya’da da İzmir makaracısının bakıldığı bilinmekle beraber dernek olup olmadığı henüz kesin değildir. Memleketimizde Trakya İzmir Makaracısı özel bakıcılar derneği kurma çalışmaları devam etmektedir. İzmir Makaracısı (doğu) adı gibi doğu menşeli bir kuştur ve büyük bir olasılıkla Ege ve Marmara bölgesinden ve özellikle İzmir yöresinden kaynaklanmış olduğu tahmin edilmektedir. Yurt dışına götürülen ilk güvercinler 1886, 1870, 1914, 1923 yıllarında Batı Trakya (Yunanistan), Trakya, İzmir yörelerinden örneklendiği literatürde kayıtlıdır. Bugün Marmara ve Ege yörelerinde İzmir Makaracısının soysuz, yoz kalıntıları beslenmekte ve bir çok cinsle karışmış tipler yörelere göre standart kabul edilmektedir. Konuya girmeden önce burada İzmir makaracısının tabi özellikleriyle muhafazasında ve cinsin ıslah edilmesinde emeği geçen Batı Almanya’daki özel bakıcılar derneği üyelerine teşekkürü borç bilirim. İzmir makaracısının özellikle beyaz ve siyah renklerinde tip, duruş yüksekliği, göz ve gaga rengi ve kafanın şekli kuşun asaleti hakkında bize bilgi veriyor. Çok renkli (çakal) ve çillilerde (kaplan) bu özellikler farklıdır ve geridir. İzmir makaracısının bakımında sorun yoktur. Bakımında ve beslenmesinde normal kurallara uyulduğunda bir sorun teşkil etmezler. Her kuluçkada iki yavru yetiştirmesi normaldir. Normal şartlarda 4-5 çiftleştirmeden 6-10 yavru alınabilir. Cinsin güçlü özelliklerinden bir tanesi de o kadar ileriye gider ki yumurta ve yavru kendi dişisine ait olmasa da onu sonuna kadar korur. Yani çok iyi süt anneleridir diyebiliriz. İstisnalar hariç bu cinsi kısa gagalılar türüne dahil edebiliriz. Literatürde orta gagalı uçuş ve hareket özellikli güvercinler sınıfında ele alınmıştır.

UÇUŞ ÖZELLİĞİ

İzmir makaracısının diğer hareketlilere göre uçuş özelliği dikkat çekici ve belirgindir. İyi bir eğitimle çok iyi uçma ve takla atma özelliğine sahip olabilirler. Uzun süreli eğitilmeyen kuşlar tembelleşirler. Ancak zamanında yapılacak bir çalışma ile tekrar uçuş ve takla atma özelliğine kavuşabilirler. İzmir makaracısı yükselirken daireler çizerek yükselir kısa zamanda belli bir yüksekliğe ulaşınca çoğu kez kanatlarını vurarak ses çıkardıktan sonra kuyruğu üstüne gelerek aşağıya doğru takla atmaya başlar ve sonra tekrar yükselir. Aşağıya inmesi yine takla atarak ve daireler çizerek olur. Kendisini sıkarak indiği hemen hemen hiç görülmez. İzmir makaracıları genellikle neşeli kuşlardır. Erkekleri genellikle dişi peşinde dolaşırken kanat vururlar. İzmir makaracısı kanatları kuyruğun altında tutar. Yem yerken kanadı ve kuyruğu hakkında bir çok bilgi verir. Yemini yerken kanatlarını kuyruğunun üstünde tutan bir kuşun bakılmaması gerekir, bu kuşun eğitiminden vazgeçilmelidir çünkü bu kesinlikle hatalı bir davranıştır. Taklacı kuşun kafes eğitimi de gösteriler sırasında kafeste rahat durması için gereklidir. Kuşların ilk tüy değiştirmeleriyle birlikte sık sık ancak bir iki saatliğine kafes eğitimine alınmaları şarttır. Bu eğitim kuşun kafes içinde kafes içinde rahat bir şekilde durmasını hedefler. Bu süreç kuşun durumuna göre günler haftalar boyu sürebilir. Uzun süre kafeste tutulması hayvana pek bir şey kazandırmaz. Kuşların yakalanıp mekan değiştirme işlemleri karanlıkta yapılmalıdır. Aydınlıkta hayvanı koşuşturup yakalamak onu ürkek yapar. Gösteri amaçlı yetiştirilecek kuşları uçuş eğitimine ağırlık verilmesi gereksiz bir çabadır. Çünkü gerçek hedeflenen cinsin asalet ve güzelliğidir. Uçuş için başka kuşları eğitmek gerekir. İzmir makaracısının takla atma özelliği kuşun durumuna göre kısa veya daha uzun bir zaman alabilir. Cinsin soya çekim özelliklerine göre hiç taklada atmayabilir. Bu yavrularında takla atmayacağı anlamına gelmez.

İZMİR MAKARACISININ DEĞERLENDİRİLMESİNDE DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN HUSUSLAR

Kuşun genel görünümüne bakılarak cinsin bir temsilcisi olarak kullanılabilir mi kullanılamaz mı bu hüküm kesin olarak verilir.Negatif hükmünde bir değerlendirme kuşun kartında kusurlu,eksik olarak belirtilir. Bunun anlamı bu kuşun bir başarı bir derece elde etmesi mümkün değildir. Değerlendirmede kuşun duruşuna, gaga, göz, göz rengi, kafasına,kuyruk duruşuna ve rengine bakılır. Değerlendirmenin son safhasında fiziksel yapıdaki kusurlar (örnek yara izi gibi) yine bir eksiklik olarak değerlendirilirse de istenilmeyen durumlar olarak kaydedilmez. Bu durum çok ince ayrıntıya girdiği için başarıyı engellemeyebilir. Fakat ihtimal vardır. Başarı elde etmek için kuşun çok belirgin bir şekilde standart ölçülerden sapma göstermemesi gerekir. Aşağıda belirteceğimiz özellikleri oluşturan kriterlerde onaylanması gerekir. Bunlar için şu kriterler göz önünde bulundurulmalıdır.
Form, vücudun duruşu, kuyruk ve kanatların duruşu, Bu saydıklarımızda standartlara uymayan bir durum söz konusu ise başarı elde etmek kesinlikle mümkün değildir. Yukarıda saydıklarımız İzmir makaracısının değerlendirilmesi bütünlüğü içinde en önemli karakteristik özelliklerdir. İstenen en mükemmel şekil şu şekilde tarif edilebilir;

1. Sert ve dik duran bir vücut
2. Geniş göğüs ve omuzlar
3. Orta yüksek bir duruş (ne çok alçak ne çok yüksek)
4. Yukarı doğru dik, eğik duran kuyruk,
5. Boyun ile kuyruk arasında ters yay biçiminde tatlı bir çukur hat.

Daha öncede belirttiğimiz gibi kanatlarını sırt yüksekliğini geçecek şekilde tutan (kuyruk üstünde) kuşlar iyi derece ile değerlendirilmez. Ayrıca göz kenarlarını et renginde, içinin beyaz veya yalnız siyah renklerde, beyaz gagalı kuşlar sırt çizgisi tam ideal olmasa da etkileyici olarak değerlendirilirler. Kafes içindeki duruşu ürkek veya kısık, hasta ve tüyleri eksik kuşlar iyi derece alamazlar.

FORM (BİÇİM)

Biçimden söz edecek olursak İzmir makaracısı orta büyüklükte bir güvercindir. Ne kaba ve hantal nede ufak. İnce, bakımsız ve ürkekte olmamalıdır. Omuz geniş ve duruş yukarı doğru kalkık olmalıdır. Böylece vücut daha dik duruşlu bir vaziyet alır. Az kaslı ve kanadın üst kısmından daha geride kalan bir göğüs,hatta göğüs kemiğinin dışarı çıkık olması pek hoş karşılanmayan bir durumdur. Boyun orta uzunlukta olup kısa ve kısık olmalıdır. Renk özellikleri de formu etkileyen diğer noktalar gibi göz önünde tutulmalıdır. Kuşun boynunun yukarı doğru gittikçe incelmesi ve narin bir gırtlak yapısına sahip olması zarafetini gösteren çok önemli bir unsurdur. Kuyruğun dik durup sırt kısmının kısa gözükmesi istenilen bir durumdur, ancak burada belirli bir santimetresel ölçü yoktur. Önemli olan kafa ile kuyruk arasındaki çukurun tatlı bir yay biçiminde (bazen kısa bazen uzun olabilir) fakat vücutla bir harmoni içerisinde olmasıdır. Bacaklar içinde boyun için söylediklerimize yakın şeyler geçerlidir. Orta uzunlukta ve baldır kısmının tüysüz olması kuşa büyük bir zarafet kazandırır. Alçak duruşlu hatta kanatların yere sürtmesi İzmir makaracısına etkisinden çok şey kaybettirir. Seyrek tüylü kanatlar bir kusur olarak görülür. Bu özellik boyun, kuyruk, apışlık ve kanatlar içinde geçerlidir. Yani kuşun eksik tüyü olmayacak. İzmir makaracısının kuyruğunda ve özellikle orta kısmında çatal tabir edilen kuyruk tüyleri cinsin bir özelliği olarak yorumlanır. Ayrıca cins olarak kuyruk memesi yoktur (kuyruk üstü) kuyruk sokumundaki tüylerin içe doğru kıvrık olması kuşta bir tür yağdanlık vazifesi yapar.

VÜCUT DURUŞU

Vücut duruşuna ilişkin noktaları daha öncede belirtmiştik. Genel olarak vücut hatlarında bir gerginlik aranır. Hantal ve çökük olması istenmez. Kuşçuluk tabiri ile sıkı olarak tarif edilir. Uzun süreli gösterilerde veya gösteri sezonlarının sonlarına doğru kuşlarda yorgunluk belirtileri görülür. Buna istinaden bakıcılara sezonda iki ve üç gösteri buda en az 14 gün aralıklarla önerilir. Bundan daha az olması daha iyidir. Şu unutulmamalıdır ki birinci sınıf bir kuşta dahi başarısızlıklar görülebilir. Bunun nedenini birazda bakıcıda aramak gerekir. İyi bir kafes eğitimi almamış bir kuştan da başarı beklemek boşunadır çünkü kendini olduğu kadar bile göstermeyebilir.

KUYRUK

Kuyruğun yapısının ve duruşunun zarafet değerlendirmesinde çok önemli bir yeri vardır. Uzun yıllardan beri bu işle uğraşan uzmanların iddialarına göre tüylerinin ilk çıkması anından itibaren kuyruğun sonraki yapısı hakkında bilgi verebileceğini iddia ediyorlar. Ancak ben bu konuda daha dikkatli davranmak istiyorum. Çünkü yıllar önce yavru siyah bir güvercinde çiçek demeti gibi toplu bir kuyruğa sahip olmasına karşın yıllar sonra çok mükemmel bir kuyruğa sahip oldu. Ancak yinede yavru kuşları sağlam kriterlere göre zamanında ayırmak mümkündür. Zaten yüksek bakım giderleri açısından bir eleme yapmak zorunlu hale gelmiştir. Kuyruğun ilk tüy dökümünden sonraki gelişmeler daha sonraki yapısı hakkında bilgiler verebilir. Çok dar bir bel yapısına sahip olan kuşta kama gibi çıkan bir kuyruk oluşursa bu kuşta pek fazla değişim olacağı beklenemez. Kuyruğun orta bölümünde açık hatta yarık veya iç kuyruk tüylerinin sapları dışarı doğru eğikçe olan kuşlara gösteri amaçlı bakmamak lazımdır. Çünkü başarı elde etmeleri mümkün değildir. Kuyruk tüylerinin yanlardan aşağıya sarkık olması veya çok dar bir kuyruğa sahip olan kuşta hiçbir zaman kıymetli bir duruma gelemez. Kuyrukla ilgili değerlendirme yapılırken kuşa önce üstten dik olarak sonra arkadan bakılmalıdır. Çünkü arka bakış sayesinde seyrek,sarkık ve yaprak şeklindeki tüyler kesin olarak saptanır. Övgüye değer bir kuyruk için önce genişlik sonrada tüylerin sık ve sağlam olması gerekir. Dinlenme pozisyonunda kuyruk aşağı yukarı omuz genişliğine denk olmalıdır. Açık bir şekilde ince tüylü olarak belirlenen kuyruklar kifayetsiz ve kusurludur. Bu cinste kuyruk telleri ne kadar genişse o kadar övgüye değerdir. Aşırı derecede geniş kuyruklar kusursuz bir duruş ve uçuş şekli oluşturamadıklarından bir ölçüde kusurludurlar. Çok geniş kuyruklar kanat hareketlerini engeller bu bakımdan zarafet için kusur teşkil ederler. Son ince bir ayrıntıyı da kuyruğun hafif bir şekilde kabarık olması oluşturur. Ancak sağlam ve geniş kuyruk istenilen nitelikleri beraberinde getirir. 14-18 arasındaki tüy sayısına sahip kuyruklar normaldir. Ancak optik açıdan bir değerlendirme yapılabilir. 16 kuyruk tüylü bir kuş bile dar bir kuyruğa sahip olabilir ve tipik olmayabilir. Kuyruğun uzunluğu hakkında kolayca bir yargıya sahip olunamaz. Standarda göre kanat uçlarının kuyruğun sonuna kadar uzanması gerekir. Uzun kuyruklar sırt için istenen çizgi özelliğini engeller. Uzun bir bel yapısı ile düz bir kuyruk duruşu istenilen düzeydeki eğimi oluşturamayacağı için istenmeyen bir özelliktir. İzmir makaracısının kuyruk yapısında ki değerlendirme kuş hem kafes içinde ki dinlenme pozisyonunda iken hem de kafes dışındaki pozisyonda bakılarak yapılmalıdır. Ancak böylece ideal bir form saptanabilir. Kuyruk tüylerinin iç kısma kapanması dikkat çekici bir özelliktir. Bunun değerlendirmeye bir etkisi yoktur. Bunun kuşun cinsinden gelen bir özellik mi yoksa kuyruk üstsüz bir kuş olduğu için tüylerinin yağlama görevi yapan bir organ mı (kuyruk memesi) sorusunu akla getiriyor.

KAFA

Bir İzmir makaracısında kafa yapısı çok önemli ve daima kayda değer bir rol oynar. Zarif orta yüksek çıkıntılı,gaga üzerine hafif inik (eğimli) iyi genişlikte (normal) bir alın, İzmir makaracısında ölçülü, balık sırtı (kubbeli) bir tepe noktası ile ense arasında ahenk oluşturur. Külah gibi sivri bir yüz, kalın hantal bir alın veya düz yassı bir kafa makbul olmayan güzel durmayan bir durum arz eder. Bir nevi normlara aykırıdır. Alın ve tepedeki ayrım çizgisinde figürsel uyumluk gibi istekler değerlendirmeyi zorlamaz. Her şeyden önce dikkat edilmesi gereken zor ve seyrek olan renklerde ideal bir kafa yapısının henüz geliştirilememiş olmasıdır. Benim burada kişisel görüşüm bir İzmir makaracısının değeri onun tipinin soyluluğu, duruşu, bacak yüksekliği, kuyruk kısmı ile sırt çizgisi arasındaki boyun ile kafa kısmındaki çizgilerdeki zarafet ve akıcılığındadır. Figürsel duruşu hiçbir zaman çok şişirilmiş odun gibi (çok iri) ve hantal olmamak diğer taraftan zayıf (ince) kudretsiz olmamak, bilakis güçlü bir görünüm, kuyruk ve göğüs kısmı geniş olmalıdır. Tipin belirleyici özelliklerini değerlendirme görüşüne sahip olmak zaman gerektirir. Özellikle bu cinste. Bu kuşların bakımlarıyla bizzat kendisinin uğraşması veya birkaç yıllık tanıma bu kuşun belirleyici özelliklerini daha çabuk öğrenmesine neden olur. İzmir makaracısı zamanla onun için daha açıklığa kavuşur. İzmir makaracıları kural olarak cinsin bir özelliği çok iyi süt anneleridirler bakıcı bundan faydalanabilir. Değerlendirmede göz,göz rengi veya gaga rengi gibi saplantılara girmemeliyiz,önemli olan diğer belirleyici özellikler üzerinde yargıya varmalıyız.

GÖZ VE GÖZ KENARLARI

Kafa yapısında olduğu gibi göz ve göz kenarlarında nadir renkler değerlendirmede avantaj sağlar. Gözün kan damarcıklı olmasına müsaade edilir. Salt koyu ve alacalı göz kesinlikle geri çevrilir. İzmir makaracısında önemli olan uçuş kabiliyetidir. Göz ve göz kenarları pek dikkate alınmamalıdır. Ancak bununla beraber bazı kuşlarda çok temiz iris renginde göz kenarlarına sahip olanları görebiliyorsunuz.

RENK ÇEŞİTLİLİĞİ (RENKLER)

İzmir makaracısın yıllardan beri en kaliteli renk çeşidi olarak 3 renk çeşidi siyah benekli (siyah kaplan), gümüşi benekli (gri kaplan) ve çok renkli (çakal) olanlarıdır. Bu üç renk çeşidi ödül değerlendirme hakemleri tarafından çok ilgi görmüştür. Bu renklerin bakımlarında kayıplara uğranabilir. Çok az çiftlerle bakımları (eşlemelerin) iyi bir kuş elde etmede şans oranları düşüktür. Yeni başlayanlar soya çekimde karmaşık olan bu renklere hemen cesaret etmemelidirler. Beyazlarda siyah benekler gümüşilerde gri benekler bütün vücuda yayılmıştır. Esas hakim renk beyaz ve gümüşi gridir. Çakallarda bütün açık ve koyu badem renkleri vücudun her tarafında dağılmıştır. Bu kuşlarda (Almonds: Çok Renkli) kanat ve kuyruk tüyleri en azından tipik üçlü renk kobinezonu daha doğrusu sarı-siyah-beyaz olarak görülebilir. Bu renklerde soya çekim neticeleri çekiniktir. (Resessiv) yani anne babanın özelliklerine göre (renk vs.) soya çekim özellikleri göstermeyebilirler. Çok renklilik faktörü cinsiyet kromozomları ve baskın soya çekimlik üstündedir. Saf kalıtsal çak renkliler hemen hemen tamamen beyaz olup çoğu kez görme bozukluklarına sahip olurlar. Örnek: Çok renkliler yalnız birbirleriyle çiftleştirmek zorunda değildirler. I,0 (Erkek kuş) veya 0,I’lik (Dişi kuş) çok renkli sarı, kırmızı, mavi tonlu veya en iyi olarak bakır faktörlü parlak siyah renk ile çiftleştirmek yeterlidir. Ödül hakemlerinin bilmesi gereken şudur siyah asıl renk yaşlandıkça belirginleşir ve dişi erkek kadar (özellikle genç iken) belirginleşme göstermez. Çillilik özelliği siyah ve gümüşi çillilerde gençliklerinde veya dişilerde az belirgin olsa da değerlendirilmelidir. Koyu ve yaşlı erkek güvercinlerde olduğu gibi. Özellikle açık renk gaga üzerinde durmak anlamsızdır. Çünkü çok nadir olsa bile vücutta istenen çillilik gagada görülebilir. Bu nedenle değerlendirilmede kesinlikle gaga üzerinde durulmamalıdır. Sadece diğer tüm özellikleri aynı olan kuşlarda temiz gagalı olan üstün olarak kabul edilir. Maalesef çok az bakıcı ve hakem yukarıda saydığımız genç dişiler ve yaşlı erkekler için geçerli olan standart ölçü noktalarını biliyor. Doğal etkilerden dolayı oluşan renk be belirginlik gelişimi de dikkate alınmalıdır.

PRATİKTEN NOTLAR

İzmir makaracısı öncelikle kusursuz olmalıdır. Burun deliklerine kadar şişkin bir gaga veya çok uzun külah gibi bir surat ve gaga bir başarıyı kesinlikle engeller. Kırmızı ve sarılarda kati renk beklentileri istenebilir. Mavi rengin hakim olduğu türde belirgin gaga ucu (gagası zikirli) pek hoş karşılanmaz. Yukarıda söylenen her üç renk türünde de tüy dökümünden sonra gaga rengi değişebilir. Gösteri kafesinde geçerli olan gaga siyahlarda zikirli olmasına müsaade edilir. Tüm özellikleri aynı olan kuşlarda ise açık renkli gagası olan üstündür. Mavi renkli güvercinlerde bakıcılar ve dernekler tarafından alınan bir karara istinaden sırttaki beyaz çizgi başarıyı engelleyecektir. Mavilerde göğüs rengi kırmızı olanlar ender bulunduğu için pek sıkı değerlendirmeye tabi tutulmaz. Soluk sarı dişilerde cinsiyete bağlı olarak koyu bir kuyruk rengine sahip olurlar. Koyu siyah renkli gözlü beyazlara gösteri amaçlı bakmamak gerekir çünkü yarışmaya alınmazlar. Çeşitli türlerde görülen sorunlar kafa zarafetinde başlar. Kafalar kısmen aşırı hantal,çıkık alınlı veya düz tepeli olabilir. Şu bilinmelidir ki “fevkalade” ve “mükemmel” derecesini alacak hayvanların kafalarında da asillik aranır. Siyah ve gümüşi benekliler birbirlerinden ana renkten ayrılırlar. Beyaz ve gümüş gri. Birbirleri arasında bir çok benzerlikler vardır. Yaşlı çillilerde çil ve renk orantıları sabit değildir. Ender olarak rastlanan kırmızı ve sarı çillilerde kanatlarda tüy dökümünden sonraki hakim olan renk beyazdır. Sabit kalması için daha çok çalışmalar gereklidir. Çok renklilerde olduğu gibi siyah beneklilerinde bir kısmında genel görünüm dışında bazı sapmalar gözlenebilir. Örneğin kuyruk ve kanatta ayrıca vücutta da az veya çok serabımsı faktörler görülebilir.(dalgalanma gibi) Çillilerde de beyaz dalgalı bir görünümün olması sıkça rastlanır. İzmir makaracısı hakemi nasıl ki kanat beyazlığı ile sıkça rastlanan koyu kafa yani boyun rengi arasındaki doğru ölçüyü bulmak zorunda ise aynı şekilde kafa görülen kırmızımsı tüycükleri de görmek,hesaba katmak durumundadır. Bunlar gizli çekiniklik kırmızının belirtileridir.Gösteriden önce ince bir makasla çok dikkatli olarak dipten temizlenmelidir.böylece gösteri süre boyunca çıkmazlar. Burada üzerinde durulması gereken şu noktadır; eğer bir ödül hakemi çok güzel bir siyah veya gümüşi benekliyi kafa tüylerindeki çok az kırmızılıktan dolayı kötü puan verirse bu hoş karşılanmayabilir. Çünkü esas bakış (yapılması gereken) yapılmamış olur. Böyle durumlarda bu noktanın bir istek (aranılan durum) olması gereksiz ve anlamsızdır. Aynı şey ayaktaki baldır kısmındaki tüylerin uzunluğu içinde geçerlidir.

İZMİR MAKARACILARININ RENK ÇEŞİTLERİ

1. Siyah
2. Beyaz
3. Kırmızı
4. Sarı
5. Mavi (Küllü)
6. Çakal (Çok renkli)
7. Siyah Çilli
8. Limoni (Zavrak)
9. Şekeri (Koyu zeytinli veya Açık kırmızı)
10. Zeytini (Kara pal)
11. Gri (Gümüşi) Çilli
12. Kırmızı Çilli
13. Sabuni (Gök veya Açık mavi)

Bu 13 rengin haricinde kırmızı beyaz kanatlı, siyah beyaz kanatlı, çakmaklı beyaz kanatlı renklerine rastlamak ta mümkündür. Yukarıdaki satırlarda uçuş ve hareket özellikli güvercin türlerinden İzmir makaracısının daha iyi anlaşılması için gerekli bilgileri verdik. Bu türde yapılan açıklamalar ve konuyu ele alış şekli diğer tür güvercinlerde de uygulanabilir. Ancak Türkiye’de bugüne kadar yapılmış olan güvercin bakımlarında belli bir standart söz konusu olmadığı ve geçmişe dönük yazılı literatür bulunmadığı için benzer bir çalışma yapmak çok zaman ve araştırma ister. Fakat yine de başlangıç olarak yapılması gereken şunlar olabilir.

1. Karışık (bir çok cins) güvercin bakımlarını terk etmek.
2. Belli rek, tip üzerinde çalışmalar yapmak.
3. Bunlardan çok miktarda yavru almaya çalışıp içlerinden orijinale yakın olanlarla üretimi devam ettirip, belli bir standartta ulaşabilmek. 4. Cinsin belirleyici özelliklerini meydana çıkartmak.

Oriental Roller Kafa Degerlendirmesi

Oriental Roller Bakışl Değerlendirmesi

Oriental Roller Kuyruk Şekilleri

Oriental roller Makara şekilleri

Oriental Roller Genel Özellikleri

Kasım 7, 2015